เปิดปัญญา เปิดใจ เปิดการเมืองไทย เปิดประเทศ

คนไทยเป็นคนชาติหนึ่งที่ฉลาดหลักแหลมไม่แพ้ชนชาติใด ไม่ว่าจะเป็นญี่ปุ่น,สิงคโปร์,ฝรั่งเศส,เยอรมัน,เกาหลีใต้,รัสเซีย หรือจีน แม้กระทั่งอินเดียและเนปาล ซึ่งเป็นถิ่นเริ่มการปกครองในระบบกษัตริย์ ก็ว่าได้และถิ่นเกิดของพระพุทธศาสนา  ก็ยังมีการเปลี่ยนแปลง ปฏิรูป การเมืองการปกครอง ในอดีตประเทศเหล่านี้บางประเทศยิ่งใหญ่กว่าประเทศไทย หรือบางประเทศก็เล็กกว่าประเทศไทย ปัจจุบันประเทศเหล่านี้เป็นต้น มีความเจริญรุ่งเรืองทั้งด้านเศรษฐกิจ สังคม และโดยเฉพาะการเมือง ทั้งนี้ก็เกิดจากการเปลี่ยนแปลงหรือ ปฏิรูปการเมืองการปกครองสู่ระบบใหม่ทั้งสิ้น ไม่มีประเทศใดที่ยึดมั่น ถือมั่นอยู่กับสิ่งที่อยู่เหนือความเป็นจริงของความเป็นมนุษย์ปุถุชนคนธรรมดาๆ .พ.ศ.2475 เป็นบทพิสูจน์แล้วว่าประเทศไทยไม่แพ้ประเทศใดในโลก ในการพัฒนาประเทศชาติ ให้เป็นของประชาชนโดยประชาชนและเพื่อประชาชน จึงเกิดการเปลี่ยนแปลงการปกครองสู่ระบอบประชาธิปไตยอันแท้จริง แต่ด้วยความปรองดองของคณะผู้เปลี่ยนแปลงการปกครอง จึงยังคง เป็นการปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข แต่ปัญหาทางการเมืองมันก็เป็นเรืองปกติในระบอบประชาธิปไตยในช่วงระยะเริ่มแรก แต่เมื่อพัฒนาถึงช่วงหนึ่ง มันก็จะเข้าสู่ภาวะประชาธิปตยที่สมบูรณ์ในตัวของมันเอง แต่สำคัญเหนือสิ่งอืิ่นใดการเมืองจะเป็นการระบอบประชาธิปไตยที่สมบูรณ์ได้นั้น การเมืองการปกครองของประเทศนั้นต้องปราศจากการนำสถาบันประมุขของประเทศเข้าไปแทรกแซงทางการเมืองไม่ว่ากรณีใดๆทั้งสิ้น แม้กระทั่งสถาบันทางทหาร เพราะนั้นคือ หลักการที่ผิดพลาดอย่างใหญ่หลวง ในการแก้ปัญหาทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตย ไม่ว่าจะเป็นระบอบประชาธิปไตยแบบใด ถ้ารัฐธรรมนูญกำหนดไว้ให้มีการนำสถาบันประมุขของประเทศและสถาบันทางทหารเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการเมือง ก็ถือได้ว่ารัฐธรรมนูญนั้นเป็นรัฐธรรมนูญที่ไม่ชอบธรรม ไม่สมควรได้รับการยอมรับ ต้องแก้ไขโดยกระบวนการของรัฐสภาที่เกิดจากการแทรกแซงของประชาธิปไตย โดยประชาชนและเพื่อประชาชน แต่ไม่ใช่เกิดจากของศักดินา โดยศักดินา และเพื่อศักดินา  เพราะนี้คือ ร่างเงาของระบบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ ที่แยบยลอย่างไทยๆ ที่ไม่ใช่มาตรฐานที่รับรองได้.ดังนั้น การที่มีนักวิชาการ หรือประชาชนที่คิดต่างทางการเมือง ทางเศรษฐกิจ และสังคม ถือว่าเป็นสิทธิ อันชอบธรรม ที่สามารถกระทำได้  เพื่อเปิดปัญญา เปิดใจ และเปิดประเทศที่แท้จริง.ถ้าคิดว่าคนที่คิดต่างทุกคนเป็นคนเสียสติ หรือคนบ้า แล้ว ประชาชนในประเทศที่มีการเปลี่ยนแปลง หรือปฏิรูปการเมืองการปกครอง จนนำสู่ประเทศเจริญรุ่งเรืองทุกด้าน..คงเพราะความบ้า ความเสียสติ ประเทศถึงเจริญรุ่งเรือง แต่คนที่คิดและเข่นฆ่าประชาชนที่คิดต่างทางการเมืองทั้งทางตรงและทางอ้อม  ...เป็นคนดี มีสติใช่หรือไม่..ถ้าใช่ นี้แหละคือปัญหาทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยของประเทศอย่างแท้จริง จนนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงและปฏิรูปการเมืองการปกครองของประเทศต่างๆ...ประชาธิปไตย คือกุหลาบไร้หนาม...สมบูรณาญาสิทธิราชย์ หรือ เผด็จการ คือ ขวากหนามของสามัญชนในการที่จะดำรงชีวิตอย่างมีเสรีภาพ ความเสมอภาคและภราดรภาพ.