โดย...สีเลือดเดียว
วัฒนธรรมประเพณี เป็นเอกลักษณ์และสิ่งที่แสดงถึงความมีชาติ ส่วนการเมืองระบอบประชาธิปไตย เป็นเอกลักษณ์ที่แสดงถึงความเป็นชาติที่มีสิทธิเสรีภาพ ความเสมอภาคและภราดรภาพ หรือความเป็นเอกราช
วัฒนธรรมประเพณี กับ ระบอบประชาธิปไตย จึงมีความแตกต่างกันในด้านความเป็นเอกลักษณ์อย่างชัดเจน แต่ทั้งสองรวมเป็นประเทศชาติ อย่างมีสันติภาพ สู่สันติสุขได้ ดั่งน้ำในขวด ที่ถือว่าวัฒนธรรมประเพณีเป็นดั่งพื้นน้ำล่าง และระบอบประชาธิปไตย เป็นดั่งพื้นน้ำบน แต่เมื่อไรที่เขย่า ความใสด้านบนของน้ำก็กลายเป็นสีขุ่นหรือดำตามความเข้มข้นของสีน้ำพื้นล่าง จึงเห็นว่าประเทศที่ปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตย ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบใด จึงแยกแยะระหว่างวัฒนธรรมประเพณี ออกจากการเมืองระบอบประชาธิปไตย อย่างชัดเจน เพื่อป้องกันเหตุที่จะก่ออาชญากรรมทางการเมืองทั้งทางตรงและทางอ้อม เพราะการไม่อาศัยถึงกฎเกณฑ์ต่างๆแห่งจริยธรรมทางการเมืองระบอบประชาธิปไตยซึ่งเป็นสากล
เมื่อนายกรัฐมนตรีประเทศไทย ปาฐกถาพิเศษระหว่างการประชุมประชาคมประชาธิปไตย เมื่อ 29 เมษายน 2556 ที่ประเทศมองโกลเลีย จึงถือเป็นเอกลักษณ์ของระบอบประชาธิปไตย แต่ฝ่ายตรงข้ามทางการเมือง จะแสดงเอกลักษณ์ก็เป็นสิทธิในเวทีระบอบประชาธิปไตยสากล ที่เป็นไปตามหลักธรรมาภิบาล แต่สุดท้ายไม่ใช่การใช้วิธีรัฐประหาร
สุดท้ายต้องเป็นวิธีการของระบอบประชาธิปไตยภายในประเทศ ที่อาศัยกฎเกณฑ์ต่างๆแห่งจริยธรรมทางการเมืองระบอบประชาธิปไตยซึ่งเป็นสากล ดั่งคำปรารภของมหารัฐบุรุษระบอบประชาธิปไตยโลก อดีตประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา กล่าวไว้ว่า "การปกครองของประชาชน โดยประชาชน และเพื่อประชาชน "
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น